Wzruszający list dziecka, który każdy rodzic powinien przeczytać

Obowiązkowo.

Oryginalnym autorem tego tekstu jest Kate Meier, prowadząca My Kind of Parening. Tłumaczenie jest moje własne. Autorka zwraca się do mam, więc ja tego nie zmieniam, ale ten list odnosi się w równym stopniu do każdego zaangażowanego rodzica.

Ważne jest również, aby odebrać ten list jako wysłany do bardzo konkretnego rodzica. Takiego, który się stara i czasami się potyka, a nie do takiego, który nawet nie próbuje.

Przyjemnej lektury.

List

„Droga mamusiu,

Nie musi Ci być przykro.

Kilka dni temu słyszałem, jak płaczesz w łazience. Tego dnia po prostu nie byłaś w stanie już przyjąć więcej. Mój brat rozlał całą butelkę naturalnego mleka, które najwyraźniej „kosztuje więcej niż studia”, a ja miałem wypadek na podłodze. Oboje krzyczeliśmy i płakaliśmy przez cały dzień i nie zostawiliśmy Cię w spokoju, pomimo tego że prosiłaś jedynie o pięć minut.

Zamknęłaś się w łazience i płakałaś. Kiedy wyszłaś, przytuliłaś nas obu i powiedziałaś, że jest ci przykro.

Mamusiu, nie musi Ci być przykro.

Był też dzień, w którym byłaś zajęta swoim telefonem. Bardzo. Mówiłaś, że były jakieś rzeczy, które chcesz przeczytać i zdjęcia, które chcesz zobaczyć. Kiedy przykrywałaś mnie wieczorem, powiedziałaś, że jest ci przykro z powodu ilości czasu, który spędziłaś przy telefonie.

Mamusiu, nie musi Ci być przykro.

Pamiętam dzień, w którym chodziłem za Tobą i płakałem, bo chciałem, żebyś mnie ciągle nosiła, ale miałaś bardzo dużo sprzątania, bo babcia przyjeżdżała. Kiedy skończyłaś sprzątać, podniosłaś mnie i tuliłaś mnie na kanapie, a ja zeskoczyłem z Twoich kolan już po minucie. Ta minuta była w zupełności wystarczająca. Była wszystkim czego potrzebowałem. 

Mamusiu, nie musi Ci być przykro.

Pamiętasz ten dzień, w którym nakrzyczałaś na mnie bardzo głośno? Tak głośno, że się przestraszyłem i zacząłem płakać? I byłem zdezorientowany, bo się bałem i zwykle wtedy chcę się do Ciebie przytulić, ale to Ty byłaś osobą, której się bałem, więc nie wiedziałem co zrobić? Twoja buzia od razu złagodniała, podniosłaś mnie do góry i obiecałaś, że nigdy więcej tego nie zrobisz. 

Mamusiu, nie musi Ci być przykro.

Nie musi Ci być przykro, że masz gorsze dni. Ja też mam gorsze dni i zawsze mi powtarzasz, że to w porządku mieć gorsze dni. 

Nie musi Ci być przykro, że nie zrobiłaś obiadu. Uwielbiam te chwile, kiedy mówisz, że zamiast obiadu jest piknik i podjadamy różne przekąski z talerza, który położyłaś na kocu.

Nie musi Ci być przykro, że się wczoraj nie kąpałem, bo byłaś zbyt zmęczona albo dlatego, że nie przeczytałaś mi wczoraj trzeciej bajki albo dlatego, że się zdenerwowałaś, bo ciągle wychodziłem z łóżka.

Mamusiu, ja Cię widzę. Może nie zawsze Ci dziękuję albo mówię, że Cię kocham albo robię to czego ode mnie chcesz, ale ja Cię widzę. W te dni, kiedy jest Ci przykro, proszę pamiętaj jak moja buzia się rozjaśnia, gdy wchodzisz do domu albo jak magiczne są Twoje całusy, gdy się zranię. 

Nie musi Ci być przykro. Kiedy nikt inny nie rozumie o czym mówię, Ty rozumiesz. Kiedy nikt inny nie potrafi mnie pocieszyć, Ty potrafisz. Kiedy nikt inny nie potrafi poradzić sobie z moimi gorszymi dniami, Ty potrafisz. 

Możesz nie być idealna dla siebie, ale dla mnie jesteś idealną mamą.

Kocham Cię,

Twoje dziecko.”

Prawa do zdjęcia należą do Prime Code.