Kobiety, które nienawidzą mężczyzn

I które niszczą wszystko, co zostało przez nich stworzone.

Lata ciężkiej pracy

Wyobraźcie sobie, że macie jakieś marzenie. Nie byle jakie marzenie. Marzycie o kosmosie. Marzycie o tym, żeby go zbadać i dzięki temu poznać początki życia na ziemi. Poznać początki wszechświata. Jesteście zdeterminowani. Podczas gdy wasi znajomi imprezują, wy pracujecie. Podczas gdy wasi znajomi śpią, wy pracujecie. Dążycie do celu. Z czasem stajecie się najlepsi w swojej dziedzinie. Wasze umiejętności, będące wynikiem lat ciężkiej pracy, przekraczają umiejętności zdecydowanej większości ludzi na całej planecie. Wielu ludzi na was liczy, a wy jesteście na najlepszej drodze, żeby tej pokładanej w was nadziei nie zaprzepaścić. I w końcu wam się to udaje. Spełniacie swoje marzenie. Dokonujecie czegoś, czego nie dokonał przed wami nigdy, żaden człowiek. Istnieje spora szansa, że dzięki waszej wieloletniej pracy, cała ludzkość zyska informacje dotąd całkowicie nieznane. W końcu przechodzicie do historii.

Sukces przyciąga nienawiść

Niestety zapomnieliście, że żyjecie w świecie, gdzie każda osoba, która osiąga sukces, budzi miliony zakompleksionych, niedowartościowanych i ubogich na umyśle neandertalczyków, gotowych obrzucić ją gównem. Nawet za tak drobną rzecz, jak założenie niewłaściwej koszulki. Bo może akurat uda się tym zawistnym osobom liznąć nieco sławy, najeżdżając na kogoś stokroć lepszego od nich samych. Może akurat uda im się wybić, na sukcesie drugiej osoby. To są zwykłe pasożyty. Jak szarańcza. Nic nie produkują. Tylko niszczą. Jeden pasożyt nie ma znaczenia, ale gdy jest ich tysiące, mogą przynieść niewyobrażalne straty.

Lądowanie na komecie

Słyszeliście pewnie o sukcesie Europejskiej Agencji Kosmicznej i lądowaniu na komecie. A jeśli nie słyszeliście, to nadróbcie braki i nie przyznajcie się do tego. Gdy ponad 40 lat temu odbyło się lądowanie na księżycu, cała populacja naszej planety o tym wiedziała. Każdy o tym mówił. I wtedy chodziło głównie o  pokazanie tego, że człowiek potrafi stanąć na księżycu. Taki mały konkurs „kto ma większego?”. Natomiast lądowanie na komecie i próbki z niej pobrane, mogą pomóc wyjaśnić co sprawiło, że nasza planeta jest tak unikalna. Że jako jedna z nielicznych, może podtrzymywać życie. Mogą nawet pomóc wyjaśnić jak powstał wszechświat. Sami sobie odpowiedzcie co jest ważniejsze. I czy warto o tym wiedzieć.

Nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu

I teraz wyobraźcie sobie, że tysiące kobiet na całym świecie, uznały to historyczne wydarzenie za nieważne, ponieważ człowiek, który udzielał wywiadu… założył nieodpowiednią koszulę. Z „gołymi” paniami. Już pomińmy fakt, że te „gołe” pani, były bardziej ubrane niż większość plażowiczek. Pomińmy fakt, że te kobiety były rysunkowe. Pomińmy fakt, że zdecydowana większość programów telewizyjnych bardziej epatuje seksem, niż omawiana koszulka. Odsuńmy to wszystko w kąt. Bo nawet jeśli ten człowiek stałby tam nago, to jakie to ma znaczenie? Ten człowiek dokonał (jako członek zespołu oczywiście) czegoś niewyobrażalnego. Czegoś co ma historyczną wartość. Czy naprawdę jedna koszulka może to wszystko przekreślić?

„Ta koszulka tak symbolizuje molestowanie i obelgi, jak nie włączenie migacza na zakręcie symbolizuje wjechanie w przystanek autobusowy po pijaku.” Węglowy Szowinista

Równouprawnienie

Nie zrozumcie mnie źle. Jestem całkowitym przeciwnikiem umniejszania roli kobiet na jakimkolwiek polu. Stanowczo sprzeciwiam się sytuacjom, w których ktoś obraża kobiety i traktuje je jako gorszą formę człowieka.  Jednak tak samo stanowczo się sprzeciwiam, gdy to mężczyźni są obrażani i gdy ktoś stawia kobiety na piedestale, bo mają inną parę chromosomów. Jestem za równouprawnieniem, ale tylko gdy jest ono pełne i obustronne. A nie wtedy, gdy służy ono kobietom jako przyzwolenie na obrażanie mężczyzn, kiedy tylko mają na to ochotę.

Błyskawiczna eskalacja problemu

I teraz zauważmy, że Matt Taylor (nieszczęsny właściciel koszulki), nie obrażał kobiet. Nie zachowywał się szowinistycznie. O ile wiemy (a nie wiemy właściwie nic) , mógł tą koszulkę dostać od ukochanej. Mógł jej nawet obiecać, że jeśli im się uda lądowanie, to założy właśnie tą, bo to JEJ na tym zależało.

A jednak wiele kobiet, odebrało tą sytuację, jak gdyby nie wyglądała ona tak:

Tylko tak:

„Zapomnij o komecie. Moje oczy właśnie wypatrzyły bardziej interesujące asteroidy, na których chciałbym wylądować moją sondą.”

I od tego momentu, owe kobiety, zaczęły się same wzajemnie nakręcać. Nagle coś, co nie miało żadnego znaczenia, urosło do rangi problemu międzynarodowego. Od razu przypomniał mi się dowcip o Jasiu i Małgosi:

„Jasio i Małgosia bawią się w mamę i tatę.
– Jak Ci smakuje zupa? – pyta Małgosia
– Niedoprawiona – odpowiada Jasio
– Niedoprawiona? Znaczy się co, kiepska ze mnie kucharka? Czyli może jeszcze do tego kiepska ze mnie żona? No nie, to skoro tak, to może nie nadaję się do niczego, co?! Może jeszcze mi powiesz, że nie jestem człowiekiem! To czym jestem w takim razie, może psem!? MAMO, JASIO NAZWAŁ MNIE SUKĄ!”

Widzicie podobieństwo?

Kobiety, które nienawidzą mężczyzn

Początkowo zatytułowałem ten tekst „O kobietach, które zachowały się jak głupie kurwy”. Dopiero po zastanowieniu stwierdziłem, że zachowanie tych kobiet, jakkolwiek idiotyczne, nie powinno determinować mojego zachowania. I że ostatecznie, takie nazwanie tych kobiet, choć bardzo precyzyjne, nie świadczyłoby źle o nich, lecz o mnie. Dlatego też tytuł zmieniłem. Niemniej wewnątrz mnie nadal się nieco gotuje. Zwłaszcza od momentu w którym zobaczyłem, że gościu którego zaatakowały, popłakał się podczas publicznych przeprosin. To powinna być najpiękniejsza chwila w jego życiu, a została ona spuszczona w toalecie, przez zwyczajnych hejterów. Przez najniższą formę człowieka. Zamiast się cieszyć, musi przepraszać. Zamiast łez szczęścia, pojawiły się łzy rozpaczy. W takich sytuacjach naprawdę mam ochotę sam siebie wystrzelić na kometę. Z biletem w jedną stronę.

Nie wszystko stracone

Na koniec jeszcze polecam świetny film, nawiązujący do misji Europejskiej Agencji Kosmicznej i lądowania na komecie. Reżyserem jest Tomasz Bagiński, jeden z największych Polaków XXI wieku, a jednym z aktorów jest Aidan Gillen, znany lepiej jako Petyr Baelish z Gry o Tron. Zdecydowanie warto. Bo kiedy widzi się takie dzieło, od razu wraca chęć do życia.

Prawa do zdjęcia należą do Steve.