12 powodów dla których nie powinienem lecieć do Kenii

czyli „racjonalne” obawy rodzica.

Dzisiaj w nocy wylatuję wraz z żoną do Kenii na tydzień. Jak każdy rodzic, który decyduje się na krok „wczasów bez dzieci”, mam kilka całkowicie uzasadnionych obaw. Oto one:

1. Dostanę łatkę „wyrodnego rodzica”.

Jeśli rodzice, którzy pod opieką personelu lotniskowego, zostawili dziecko na 15 minut, zostali opisani (czyt. obrzuceni błotem) przez większość polskich mediów, to i mi się może oberwać. W końcu też nie zabieram dzieci.

2. Ominę pierwsze razy dziecka.

Jak wyjadę, to na pewno moje dziecko wtedy powie po raz pierwszy tata, zrobi pierwszy krok, po raz pierwszy wsiądzie na rower, pójdzie na pierwszą randkę i na koniec udowodni teorię strun. Na pewno.

3. Każą mi jeść robale albo inne cuda.

Chociaż po zastanowieniu jak miałbym wybrać robale, a sushi, to chyba wybiorę robale.

4. Zarażę się czymś (katarem choćby)

Zarazić się w Afryce malarią, to jak w Polsce złapać kleszcza. Ale i tak na pewno mi się czymś oberwie.

5. Ugryzie mnie małpa i dostanę wściekliznę.

Muszę kupić zapas coca-coli. Podobno tylko tym można je przekupić.

6. Kenijczycy są ode mnie szybsi.

W Polsce jak mi coś ukradną, to czasem dogonię. W Kenii nie mam nawet po co startować

7. Obrażę kogoś i dostanę w twarz.

W języku suahili znam tylko Hakuna Matata i Baba Yetu. Próbowałem coś więcej się nauczyć, ale materiałów mało, a czasu jeszcze mniej. Bardzo prawdopodobnym jest zatem, że nie dogadam się z tubylcami i jeśli pozdrowię ich jakimś gestem, odbiorą to jako zezwolenie na obicie turysty.

8. Mój samolot zaginie.

Jeśli w Malezji mógł zaginąć, to na trasie do Kenii też może. Mam też dziwne przeczucie, że liczby 4, 8, 15, 16, 23 i 42 będą miały z tym coś do czynienia.

9. Jeśli wybuchnie wojna, to nie będę miał jak wrócić.

Putin + Ukraina + reszta świata = wiadomoco. To zwyczajnie musi się stać. Na pewno też wydarzy się wtedy, jak akurat będę zwiedzać Czarny Ląd.

10. Bojówki afrykańskie mnie dopadną.

Oddziały Somalii, spotkają się z oddziałami Republiki Środkowej Afryki, dokładnie przed moim hotelem. Może chociaż zostanę bohaterem.

11. Tam nie ma Internetu!

Największy i najstraszniejszy powód, dla którego ta podróż może być dla mnie śmiertelnym zagrożeniem. Jak odcięcie od pępowiny. To znaczy Internet jest, ale wyłącznie na godziny. To prawie jakby nie było. To jednak Kraj Trzeciego Świata. Mogłem się tego spodziewać.

Na koniec, jedyny punkt, który ma znaczenie:

12. Kocham moje dzieci.

Ten powód uświadomiłem sobie dopiero dzisiaj, jak pomyślałem, że będę bez nich przez tydzień. Nie wiem czy dam radę. O moje dzieci się na szczęście nie martwię, odkąd córka przywitała mnie dzisiaj jakże wymownym: „To jeszcze tu jesteście? O rany…”

Był ktoś na takich wczasach? Daliście radę? Tęsknota została opanowana? Jak wy to znieśliście, a jak zniosły to wasze pociechy?

PS. Gdyby nie było przez jakiś czas postów, to znaczy, że siedzę w kotle tubylców i jestem właśnie żywcem gotowany. Trzymajcie się ciepło.

Prawa do zdjęcia należą do pixabay.