Jak zrobić z ojca nieudacznika, a z matki niedorajdę? Zobaczcie reklamę Tantum Verde

Niektóre rzeczy nie powinni przechodzić bez należnego im echa.

Dawno nie poruszałem takiego tematu

Jako osoba prowadząca bloga i starająca się być na bieżąco z tym co się dzieje w branży, dość bacznie obserwuję to, co robią firmy w zakresie zwiększania świadomości swoich marek. Niektóre akcje wychodzą lepiej, a niektóre nieco gorzej. To zupełnie normalne.

Jednak kiedy ktoś robi akcję utrwalającą pewne krzywdzące stereotypy (szczególnie we współczesnych czasach), to ja nie potrafię tego nie skomentować – nawet jeśli miałoby mi to zamknąć drogę do ewentualnych przyszłych współprac z takimi lub podobnymi markami (zresztą pisałem już o Tulleo, o Danonkach i Mlecznym Starcie, więc co mi tam). Bo pewnych rzeczy się po prostu nie robi i ktoś musi o tym głośno powiedzieć.

Czy naprawdę jesteśmy tak ograniczeni przez naszą płeć?

Czy naprawdę mama nie jest zdolna by poskładać meble? Albo pomalować pokój? Albo wymienić oponę w aucie?

Czy ojcowie naprawdę nie potrafią włączyć odkurzacza? Pieką tylko zakalce? I nie mają pojęcia jak ubrać dziecko?

Jasne, takie osoby rzeczywiście istnieją. Jednak istnieje też mnóstwo rodziców, którzy nie będą z tym mieliby z tymi czynnościami najmniejszego problemu, więc po co powielać takie bzdury? Czy naprawdę chcemy wychować nasze dzieci w podejściu, że tatusia przerasta użycie miotły czy patelni, a mamusi obwody przepala konieczność użycia śrubokręta, bądź pędzla do malowania?

Żeby nie było, że wymyślam jakieś nieistniejące, bądź przerysowane przykłady

Poniżej zdjęcia (źródło: https://www.facebook.com/tantumverde/):

Ja wiem, że to miało być zabawne. Jednak idąc tym tokiem myślenia można by zrobić akcję:

„Ludzie od marketingu robili nową kampanię i wyszedł fuckup. Nie wiem co to znaczy, ale przydałaby się pomoc Blog Ojca.” co niby miałoby pokazać, że marketingowcy nie wiedzą co się dzieje, a ja wiem najlepiej.

Wiecie dlaczego to jest tak obraźliwe?

Mógłbym tutaj pewnie wymienić serię badań, które pokazują jak szkodliwie działają stereotypy, zaczynając już od tego jak negatywnie wpływają na rozwój dzieci, ale mataja ten temat już poruszyła, więc pozwolę sobie jedynie zalinkować (klik).

Mnie w tej reklamie jednak najbardziej boli chociażby to, że poznałem już kilkoro samotnych rodziców, którzy dwoją się i troją, aby ich dzieci miały wszystko, czego tylko potrzebują, robią za obu rodziców na raz i wiecie co? Dają radę. Faceci pieką ciasta, a kobiety malują pokoje. Tak po prostu. Nie do zastąpienia? Nie chrzańcie. Szczególnie, że w większości przypadków „zastąpieni” zostali ludzie, którzy niczego dobrego do rodziny nie wnosili (żeby to ładnie ująć).

Dzieciom z takich rodzin naprawdę jest obecnie lepiej, a wpędzanie tych samotnych rodziców w poczucie winy, że czegoś swoim dzieciom nie zapewniają, bo nie mają odpowiedniej płci, nikomu nie pomoże. Szczególnie, gdy nie jest to prawda, a jedynie krzywdzący stereotyp.

Stereotypy sprzyjają zacofaniu społeczeństwa

„Feminizm kończy się, gdy trzeba wnieść lodówkę na 6 piętro. Hłe hłe.”

„Ojciec w domu z dzieckiem? Od dawna jesteś pod pantoflem? Hłe hłe.”

To wszystko jest część tego dialogu, w który włączyła się powyższa marka. Kobiety nadają się do garów, a mężczyźni do roboty. W XXI wieku to brzmi jak kiepski żart, a nie pomysł na kampanię marketingową!

Powiedzmy to wprost: stereotypy sprzyjają wykluczeniu. Wykluczają z rynku pracy (bo przecież jako kobieta się do tego nie nadajesz) czy z grupy znajomych (idź lepiej posiedź z dzieckiem w domciu i ugotuj obiadek dla żony). Stereotypy dzielą, krzywdzą i są podstawowym napędem dla dowolnego rodzaju dyskryminacji. Wystarczy, że kobieta szybciej wróci do pracy, bądź facet zostanie w domu z dzieckiem i już zaczyna się ich obgadywanie, a czasami nawet atakowanie. Niestety ta kampania, jeśli już, może przyczynić się jedynie do wzrostu takich zachowań.

Stereotypy są całkowitym przeciwnikiem dialogu i zrozumienia, czyli wartości, które powinny być naszymi fundamentami, dlatego tym bardziej nie potrafię zrozumieć jak taka kampania mogła przejść przez jakikolwiek proces akceptacji.

Nie ważne jak mówią, ważne, że mówią? Nie do końca

Ja wiem, że wielu ludzi traktuje znane marki jako „nie do ruszenia”. Wiem też, że wielu ludzi podchodzi do reklam negatywnych jako kolejnego sposobu promocji – nie ważne jak mówią, ważne, że mówią.

Jednak ci ludzie najczęściej patrzą na cyferki, a nie na odczucia konkretnego widza. Zresztą bardzo często ich taki pojedynczy widz kompletnie nie interesuje. Widzą, że o ich marce dowiedziało się kolejne kilkadziesiąt tysięcy ludzi, ale nie wiedzą, że jedna z tych osób postanowiła nie tknąć żadnego ich produktu, dopóki nie przeproszą za tę kampanię.

Nie widzą też tego, że postanowiła ona opowiedzieć o tym kolejnym kilkudziesięciu tysiącom ludzi, z których możliwe, że część podejmie dokładnie taką samą decyzję. Może niektórzy udostępnią ten apel jeszcze dalej i namówią na niekorzystanie z produktów tej marki jeszcze kolejne osoby, bo też nie będą się zgadzali na wykorzystywanie krzywdzących stereotypów w celu zarabiania pieniędzy i potwierdzą, że wg nich również nie wszystko jest na sprzedaż?

Może jak odzew będzie dość duży, to ta akcja rzeczywiście się zakończy i następnym razem wymyślą coś, co zamiast dzielić, będzie łączyć?

Zobaczymy.