Uwielbiam takie chwile

Kiedy dzieci wreszcie zasną.

Dziecięca magia

Zawsze mnie zadziwiało, jak to jest, że rodzice potrafią stawać na głowie, byleby tylko ich dzieci poszły wreszcie spać, a gdy już ta sztuka im się uda, to potrafią, zapominając o nagle odzyskanej wolności, przyglądać się tym małym twarzyczkom jak zaczarowani przez długie godziny. Często słyszy się o wyczerpanym do granic możliwości rodzicu, który po uśpieniu dziecka, przygląda mu się godzinami, zamiast samemu skorzystać z dobrodziejstwa snu. Niektórzy powiedzą, że takie zachowanie jest niemądre. Jednak większość rodziców doskonale to rozumie. Sami też tak robili. Bo to jest jedna z tych chwil, które będziemy wspominać do końca życia.

Codzienna niezwykłość

Jest coś nieopisanego, w tym co czuje rodzic, po położeniu dzieci do łóżek. Nie da się, do niczego innego porównać tego momentu, gdy obserwując dziecko zauważamy, jak jego oddech staje się coraz bardziej regularny. Gdy przykrywając je, ono mimowolnie układa się tak, jak jest mu najwygodniej. Bezwiednie. Na co dzień małe wulkany energii, niemal niemożliwe do opanowania, a wieczorami, maleńkie istoty, które jesteśmy gotowi obronić przez każdym niebezpieczeństwem. Bez względu na cenę.

To, co naprawdę ważne

Nagle przestaje mieć znaczenie to, co zrobiły w trakcie dnia. Mogły pomalować ścianę w pokoju, pociąć nożyczkami naszą ulubione ubrania i wylać sok na nasze dokumenty. Mogły nawet sprawić, że cały świat stanął w płomieniach. W chwili, gdy zaczynamy przyglądać się jak leżą w swoich dziecięcych łóżkach, w swoich dziecięcych piżamach, nie widzimy w nich nic, poza małymi, niewinnymi istotami. I nie czujemy nic, poza ogromną miłością. Tak delikatne i jednocześnie tak bezbronne. W takich chwilach jesteśmy w stanie im wszystko wybaczyć. W takich chwilach przypominamy sobie, co tak naprawdę ma w życiu znaczenie. Uwielbiam takie chwile.

 Prawa do zdjęcia należą do Amanda.