Wkurwiają mnie mężczyźni, którzy chcą decydować o życiu i śmierci kobiet

Zwyczajnie mnie wkurwiają.

Mimo mojej w zasadzie pacyfistycznej postawy, naprawdę mam ochotę wyzwać na ubitą ziemię każdego buraka, który mówi TAK dla całkowitego zakazu aborcji w Polsce. Ja wiem, że dla niego (bo to oczywiście niemal zawsze jest ON) to tylko „posiadanie własnego zdania”. Dla niego to tylko „postępowanie według własnych przekonań”. Dla niego to tylko „podążanie za swoją wiarą”.

Tymczasem dla wielu kobiet jest to wyrok śmierci.

A dla mnie osobiście jest to zwykłe pieprzenie zakompleksionego gościa, który boi się o to, że kobieta jest mu równa, że ma równe prawa i że skończyły się czasy patriarchatu, gdzie „tradycyjna rola kobiety” ograniczania się do usługiwania Panu i Władcy, który mógł nią pomiatać jak chciał (oczywiście według NIEGO, to był sprawiedliwy podział obowiązków i „przecież wszystkim było dobrze”).

Wybacz panocku, ale jeśli masz dwie rączki, dwie nóżki i chociaż lekko sprawny mózg (bo że jest on całkiem sprawny, gdy wygłaszasz takie teorie, to raczej nikt nie uwierzy), to jesteś w stanie i ugotować i wyprać i posprzątać cokolwiek byś potrzebował. A jeśli uważasz, że jest inaczej, to znaczy, że zatrzymałeś się na poziomie 6 latka, bo mój 7 letni syn już te umiejętności ogarnął.

Niemniej moje zdenerwowanie nie bierze się z samego gadania

Ono nie bierze się stąd, że jacyś ludzie mają przerośnięte ego, bo tacy ludzie zawsze się znajdą. Moje zdenerwowanie bierze się stąd, że osoby, którym brakuje logicznych argumentów w dyskusji (umówmy się: „chcemy waszej śmierci, bo nasz światopogląd tak mówi”, nie jest logicznym argumentem), próbują siłą zmusić swoich „przeciwników” do uległości.

W średniowieczu oznaczałoby to wojnę. W średniowieczu oznaczałoby to, że najeźdźcom próbującym nas skrzywdzić, którzy chcą skrzywdzić nasze kobiety i córki, należy spuścić srogi wpierdol. Tymczasem w XXI wieku nazywa się to polityką i nie bardzo jest nawet co z tym zrobić. Możemy wyrazić nasze oburzenie co najwyżej i może dotrze to do tych na górze. Może zrozumieją oni, że jak tylko zrobią krok w niewłaściwą stronę, to skończy się to dla nich nie najlepiej. Niestety to wszystko jest tylko „może”.

Ja swoją cegiełkę dokładam pisząc ten artykuł i mając szczerą nadzieję, że pójdzie on w świat, pokazując jak wielu nas „wkurwionych” się już zebrało i jak wielu ludzi nie zgadza się na ten proponowany stan rzeczy.

Dlaczego jednak jestem taki przeciwny tej „ustawie”? 

Ano powodów jest conajmniej kilka, ale pozwolę sobie oddać głos lekarzowi, który lepiej niż ja, wie o czym mówi:

Tutaj jest link do tego… czegoś, zwanego ustawą obywatelską, pod którą podpisało się bagatela 450.000 ludzi życzących innym śmierci (co się będziemy patyczkować, skoro można nazywać rzeczy po imieniu).

Ta ustawa oznacza, że zaistnieją przypadki, w których będzie się pozwalało kobietom umierać w imię wyższej ideologii (średniowiecze po raz pierwszy… średniowiecze po raz drugi… średniowiecze po raz trzeci! Wprowadzone!). Oczywiście wiem, że ludziom od „STOP Aborcji” wydaje się, że jak umieścili w ustawie informację o możliwości ratowania kobiety w przypadku zagrożenia życia, to wszystko jest „cacy”. Jednak powyższa wypowiedź z filmu doskonale wyjaśnia czym w rzeczywistości jest zagrożenie życia i że zamiast ratować kobiety, gdy jest możliwość, będzie się czekało do ostatniego momentu.

Ta ustawa oznacza jednocześnie, że opieka nad kobietą w ciąży cofnie się o całe dekady. A umówmy się, że już obecnie w wielu miejscach jest na wręcz żenującym poziomie (zobacz: Odzieranie z godności na salach porodowych trwa). Nie wiem jak wy, ale gdyby ta ustawa weszła, to ja osobiście planując dzieci nie zastanawiałbym się „czy wyemigrować” tylko „gdzie”.

„Prolife” to szczyt hipokryzji

To jest jakiś ponury żart. Gdy słyszę prolife to dla mnie oznacza to „jestem pieprzonym hipokrytą”.

„Będę walczył o to, aby nikt, broń boże, nie dokonał aborcji, bo to jest MORDERSTWO – będę walczył, aby w męczarniach umierały kobiety i dzieci, bo nie mam zielonego pojęcia o medycynie (nawet pojęcia „zagrożenie życia” nie rozumiem), ale gdy już te wszystkie dzieci, w tym też te mocno zdeformowane się narodzą, to będę je miał tak bardzo głęboko w dupie jak to tylko możliwe. Nie będzie mnie obchodziło życie dzieci tak ciężko chorych, że całe życie spędzą przykute do łóżka szpitalnego. Nie będzie mnie obchodziło życie dzieci, które całe swoje życia spędzą w strasznych męczarniach. Nie będzie mnie obchodziło życie dzieci, które trafią do domów dziecka. Nie będzie mnie obchodziło życie narodzonych już dzieci, których matka umrze przy kolejnym porodzie, bo JA UWAŻAM, ŻE MOJE WIDZIMISIĘ JEST WAŻNIEJSZE OD JEJ ŻYCIA. Ona niech umiera. Trzeba było nie urodzić się kobietą.”

W imieniu mojej żony, córki i wydaje mi się, że większości kobiet mówię wprost: jesteście zagrożeniem dla ludzkiego zdrowia i życia, więc zgodnie z prawem powinno się was odseparować od zdrowej psychicznie części społeczeństwa. Jesteście maluczkimi ludźmi, którzy nie mają nawet dość odwagi cywilnej, aby wyjść i pikietować samemu, więc wysyłacie dzieci, aby robiły to za was i to z obrazami, których żadne dziecko (w imieniu których podobno walczycie) nie powinno oglądać (klik).

Czy da się upaść jeszcze niżej?

Najbardziej jednak „zmotywował” mnie do napisania tego artykułu sam Facebook

Gdy usunął komentarz Pauliny Młynarskiej do całej sprawy, z którym co prawda nie do końca się zgadzam, ale który jednak zawierał wiele sensownych uwag i w mojej opinii nie zasługiwał na usunięcie:

Ta wybiórcza cenzura Facebooka doprowadza mnie już powoli do szału. Uwielbiam go za wiele rzeczy, ale tą jedną uważam za kompletnie bzdurną, niedopracowaną, a bardzo często wręcz nieetyczną. Szczególnie, że na przykład zdjęcie na którym jest dokonywana dekapitacja (czyli obcinanie głowy) standardów Facebooka nie łamie (uwaga treści drastyczne: klik).

No to co z tym zakazem aborcji?

Ja osobiście dalej trochę wierzę, że i Kaczyński i Gowin, którzy w swoich wielokrotnych wypowiedziach powtarzali, że zależy im jedynie na wprowadzeniu zakazu aborcji eugenicznej i nie pójdą ani kroku dalej, dotrzymają danego słowa (chodzi im głównie o to, aby zakazać aborcji m. in. w przypadku zespołu Downa, ale jednocześnie jak sam „prezes” to powiedział i zgadzam się z nim tutaj wyjątkowo w 100%: „Państwo nie może nakazać umrzeć kobiecie, która chce ratować swoje życie. Po prostu nie ma takiego prawa. Nie ma też prawa nakazać urodzić zgwałconej nastolatce.”).

Jak to się jednak mówi: obiecanego wiele się zmieści, a nasi politycy słyną ze zmienności, więc pewności mam raczej zerową (jednocześnie chciałbym prosić o ograniczenie dyskusji o samej polityce pod tym wątkiem czy o opcjach politycznych do naprawdę niezbędnego minimum). Uwierzę dopiero wtedy, jak zobaczę.

Wiem natomiast na pewno, że jeśli ta ustawa by kiedykolwiek weszła w życie, to będę osobiście do końca życia odradzał każdej kobiecie zachodzenie w ciążę w naszym kraju, bo ciąża będzie równoznaczna ze stanem mocno zwiększonego zagrożenia zdrowia, życia lub „chociażby” pozbawienia wolności (bo jak kobieta poroni, to zamiast pomocy, która należy się każdej kobiecie w takiej sytuacji, grozić jej będzie więzienie, pomimo tego, że ponad 50% ciąż w pierwszej fazie kończy się poronieniem, na które nie mamy wpływu – źródło).

Ja sam długo omijałem ten temat, bo uważałem go za tak absurdalny, że aż niemożliwy do wprowadzenia (nawet u nas). Niestety powoli przestaję mieć tę pewność i wolę zabrać głos teraz, gdy może on mieć jeszcze jakieś znaczenie. Może gdy okaże się, że nas, ludzi „wkurwionych”, jest znacznie więcej, niż tych którzy wybierają ideologię ponad życiem, to będzie to miało realny wpływ na ostateczne decyzje jakie zapadną w tym temacie. Oby.

Prawa do zdjęcia należą od Shawn.