Jedna rzecz, której NIE zrobię dla moich dzieci w te wakacje (i w żadne inne)

A którą uparcie postanowiła zrobić spora część rodziców.

Możecie nazwać mnie leniwym, możecie mnie nazwać nieodpowiedzialnym, możecie mnie nawet nazwać niekompetentnym, ale wśród wszystkich rzeczy, których nie zrobie dla moich dzieci, jest jedna, której postanowiłem nie robić w te wakacje.

Jest mi słabo

Naprawdę jest mi słabo. Obserwuję mnóstwo zagranicznych profili dotyczących wychowania dzieci i robi mi się słabo, gdy widzę te wszystkie wpisy na temat miliona aktywności jakich można spróbować zrobić z naszymi dziećmi w nadchodzące wakacje, gdy nie będą chodziły do szkoły. Że jakieś plasteliny, że jakieś wycinanki, że gry słowne, że wyszywanie, że malowanie, że zrobienie małego ogródka… są nawet strony z tysiącami (dosłownie) pomysłów na to, co można zrobić z dzieckiem podczas szkolnych wakacji.

Do tego jeszcze ciągłe narzekania na to ile to pracy przy tym wszystkim i że rok szkolny to jednak jest fajny. Niestety powoli przesiąka to też do naszego kraju.

Tymczasem ja chyba jestem dziwny

Bo ja uwielbiam ten czas, kiedy dzieci są w domu i nie chodzą do szkoły. Z dwóch powodów.

Pierwszy jest taki, że szkolne dzieci są już na tyle samodzielnie, że są niemal w pełni samoobsługowe. I się ubiorą, i się umyją, i nawet sobie coś do jedzenia zrobią (albo zjedzą to, co znajdą w ogrodzie). Więc ja nie widzę tutaj zagrożenia, że nagle będę miał jakieś dodatkowe obowiązki.

Natomiast drugi powód jest taki, że o ile w roku szkolnym dzieci uczą się dodawania, czytania czy pisania oraz różnych innych tematów istotnych z punktów widzenia edukacji, o tyle w czasie wakacji nasze dzieci uczą się życia. Uczą się „samoogarniania”. W czasie roku szkolnego nie zawsze jest na to czas pomiędzy kolejnymi zadaniami domowymi, jakimś basenem czy innym kółkiem zainteresowań oraz spotkaniami z kolegami. Tymczasem w wakacje czasu jest aż nadto.

„Jak zaplanować sobie dzień? Kiedy się ubrać? Bawić się w domu czy na zewnątrz? W co się bawić? Z kim? Co zrobić z tym całym wolnym czasem?” – to są wszystko pytania, jakie nasze szkolne dzieci będą sobie zadawały.

I ja nie zamierzam na nie odpowiadać!

Nie będę nawet nic im specjalnie sugerował. Nudzisz się? I bardzo dobrze, że się nudzisz. Wtedy się dobrze myśli. Wtedy właśnie wymyśla się te wszystkie najlepsze zabawy, które później dzieci wspominają przez lata. Te wszystkie szałasy, te wszystkie konstrukcje z patyków, kamieni i błota, te wszystkie kuchnie polowe.

Ja do dzisiaj pamiętam, jak w wieku 10-11 lat zrobiliśmy sobie taką kuchnie polową z manierek harcerskich i gotowaliśmy tam gotowe pierogi kupione w sklepie (ohydne swoją drogą), a wszystko w tajemnicy przed rodzicami.

Dlatego ja zamierzam trzymać się od tego z daleka. Nie zamierzam organizować moim dzieciom jakichś zajęć, prac czy innych cudów.

Oczywiście do granic rozsądku

Naturalnie, jak moje dzieci do mnie przyjdą, że mają jakiś ciekawy pomysł i potrzebują na przykład farby, dratwy albo kredy, to ja im je dostarczę (również w rozsądnych ilościach :). Może zorganizujemy też jakiś wspólny wyjazd, może jakąś kolonię, a czasami pewnie się z nimi w coś razem pobawię (w końcu moje wewnętrzne dziecko też ma czasami coś do powiedzenia :).  Czasami mogę im też opowiedzieć o jakieś zabawie, w którą ja się bawiłem jako dziecko (szczególnie, że dzieci bardzo lubią słuchać takich rodzicielskich historii) albo wskazać jakąś ciekawą książkę, ale mimo wszystko to będzie raczej wyjątek, a nie reguła.

To nie jest mój czas, moje miejsce i moje dzieciństwo.

Czasami musimy czytać między wersami

Nawet jeśli nasze dzieci mówią, że chcą gotowych odpowiedzi, chcą tysiąca pomysłów na zabawy i chcą, aby rodzic cały czas prowadził je za rączkę, to jeszcze nie oznacza, że to jest to czego rzeczywiście potrzebują. Szczególnie, gdy mówimy o dzieciach, które chodzą już do szkoły. Oczywiście wszystko będzie zależało od samego dziecka, jego indywidualnych predyspozycji itp., ale może się okazać (i ja w to silnie wierzę), że takie lekkie odsunięcie się rodzica, w czasie gdy dziecko nie ma szkoły i ma mnóstwo wolnego czasu do dyspozycji, może mu pomóc rozwinąć skrzydła, o których istnieniu już nieco zapomniało. Dajmy sobie i naszym dzieciom szansę być tego świadkami.

U nas się sprawdza wyśmienicie :)

Prawa do zdjęcia należą do Tim.